- τετράπωλος
- -ον, ΜΑ1. αυτός που έχει τέσσερεις ίππους («τετράπωλον ἅρμα», Μαλάλ. Ι.)2. το ουδ. ως ουσ. τὸ τετράπωλοντο τέθριππο.[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)-* + πῶλος (πρβλ. ἑξά-πωλος)].
Dictionary of Greek. 2013.
τετράπωλος
Look at other dictionaries:
τετρ(α)- — ΝΜΑ, και βοιωτ. τ. πετρα και θεσσαλ. τ. πετρο , Α α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο αριθμητικό τέσσερεις (για τη μορφή βλ. λ. τέσσερεις) και σημαίνει ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό είναι,… … Dictionary of Greek
